Rwanda

Rwanda is seker een van die kleinste lande in Afrika, maar as jy dit sou uitrol met n koekroller dan sou dit verseker een van die grootstes gewees het. Dis die dat dit bekend staan as “the land of a thousand hills”. Mens raak meer bewus daarvan as jy n 3 ton gelaaide bakkie met 62 kw ry en die helfte van die tyd tussen tweede en derde rat moet spandeer!! Ons het geweet dat Rwanda een van die duurder lande van ons trip gaan wees en dus het ons, ons laaste aand in wes Tanzania gevier met n kilogram bok vleis en paar biere by n local bar in Ngara. Die grenspos was reg oor die Rusomu falls en dit was “tjoef tjaf” toe is ons oor die grens. By die hekke uit het die locals langs die pad verskriklik op ons geskree en hulle hande in die lug gegooi en ons kon glad nie verstaan wat aangaan nie, is ons ligte aan? Is ons canopy oop? Wat de hel? Toe ons stop en vrae wat aangaan is ons vinnig in frans herinner dat in Rwanda ry mens aan die regter kant van die pad. Mens sou dink daar moes darem n bordjie of iets gewees het!!
Rwanda het dadelik anders gevoel as enige van die ander lande waar ons was, behalwe dat almal net frans praat en aan die verkeerde kant van die pad bestuur was die paaie uitstekend en al die klein huisies het bitter mooi tuine gehad.
Daar was geen kampeering in Kigali nie en die verblyf was so duur dat ons besluit het om net een aand daar te slaap en die volgende dag aan te skuif. Gelukkig was die ontbyt ingesluit- n koppie tee en n droe broodrolletjie vir een.
Mens het nog nie in Afrika bestuur voordat mens Kigali verkeer vol verkeers sirkels aan die verkeerde kant van die pad aangevat het nie, sjoe, dis die meeste wat ek al die hele jaar gestress het!!!!
Ons het geweet dat die genocide museum in Kigali gaan rof wees, maar mens kan jouself eenvoudig net nie voorberei daarvoor nie. Al wat ek geweet het van die genocide was wat ek al in n fliek gesien het, en om te dink dat dit skaars 15 jaar gelede gebeur het en dat die westerse wereld niks daaraan gedoen het is verstommend! Daar was maar n donker wolk oor die res van die dag.
Van Kigali is on wes op n ongelooflike pad na Karongi op lake Kivu. Dis amazing dat selfs met al die steil rolllende heuwels is lande bewerk teen selfs die vreemdste angles. Ons spandeer twee dae langs lake Kivu wat oorals versier is met die coolste
Eilande, regtig prentjie mooi.
Ons ry toe noord al langs lake Kivu op n baie slegte pad wat ons omtrent 5 ure neem aan 80 kilometer. Ons het glad nie geklae nie want dit was die mooiste,mooiste pad wat ons al op die trip gery het! Eilande op eilande in lake Kivu en binneland was daar net tee plantasies op elke koppie so ver soos mens kan sien!!
Ons besluit toe dat 4 dae in Rwanda is genoeg en ons druk toe deur vir die grens van Uganda. By die grens was ons lekker jaloers op al die bussies vol mense wat gaan gorillas kyk, maar wie is ons om jaloers te wees op enigiets? Ons neem toe maar n foto by n gorilla standbeeld.
Rwanda is werklik belaglik mooi maar dit so moelik is om daar te travel omdat amper niemand engels praat nie en ons frans is maar gelimit tot “ merci” en “bon voyage”, boonop is dit ook hopeloos te duur in vergelyking met al die ander lande.
Nou sit ons lekker langs n meer in Uganda waar n kilogram bokvleis R 20 kos en n moerse pynappel R 2. maar dis in ons volgende update.
Tot dan, liefde en vrede uit Afrika

Stinkie en Stupid Swart

Tee plantasies

Muhavura Vulcano

te veel african tee

Lake Kivu

Wes Tanzania

Ons het die 27ste Mei in Tanzanie in gegaan. Dis vreemd hoe n land onmiddelik anders voel en lyk aan die ander kant van n grens. Tanzanie se piesangs is HUGE!! Die mooiste vir my is die vrouens wat hulself drapeer in variasies van kleurvolle materiaal. Dit werk vir hul veel goedkoper uit om eenvoudig lappe om hul lyf te bind en oor hul skouers te gooi. Ek en Bernie het n paar dae in Mbeya spandeer om navorsing te doen oor Burundi en Rwanda. Intussen het ons vir “Blue” a.k.a “little blue dune buggy” of ook “Trovao Azul” (Blue Thunder), n lekker skrop gegee van bo tot onder en ook maar goed so, want agter die watertenk het daar n lelike muf monster weggekruip. Ons het gehoop om vir Neef Jan te gaan kuier, maar ongelukkig was ons timing bietjie uit, hoopelik kan ons hom ontmoet met die pad af. Die 30ste Mei val ons in die pad Kigoma toe. Dis n lang en stadige rit, want die pad is maar in n slegte toestand. Teen 6uur is ons opsoek na n veilige plekkie om oor te slaap. Ons kies n netjiese local huisie en ek gaan vra vir die vroutjies wat buite sit of ons ons kar daar kan stop en oorslaap vir die aand. Dis makliker gese as gedaan, want hulle verstaan nie engels en ons moes handgebare gebruik om te kommunikeer. Dis nie lank voor die hele community weet van die “Mzungus” (wit mense) wat daar kamp, want elke 5 min kom daar n nuwe gesig by die huisie aan en almal groet ons met n handdruk en se “karibu” (welcome). Die res van die aand hou vreemde ogies ons elke beweging dop. Die volgende oggend word ons verras met rys, beans & greens, piesangs en waatlemoen vir ontbyt en die lekkerste tee wat ek al ooit gedrink het. Dit was so spesiaal, ek wou sommer huil! Die volgende dag ry ons deur Katavi NP en slaap net buite die park by die “River Side Kamp”. John & Elisabeth (ou Stellenboschers) slaap heel toevallig ook daar en oorreed vir my en Bernie om in Katavi in te gaan vir n dag, aangesien dit die goedkoopste park in Tanzanie is. Dit kos vir ons R800 om in die park in te gaan, en behalwe vir die Tsetse vliee wat mens lewendig opvreet, is dit absoluut die moeitte werd om Katavi te sien!!!! Die omgewing is beeldskoon en die diere vollop. Dit neem nog 2 dae se stadige ry op grondpad voor ons uiteindelik by Kigoma aankom. Ons gaan book onsself by Jacobson’s Beach in. Die strand is tropies en die water van lake Tanganyika is nog helderder as lake Malawi se waters. Hier maak ek en Bernie onsself tuis vir n paar dae. Bernie skiet n goot vis, “koehe”. Ons is soo excited om die vis te eet daarde aand. Ons gee helfde van die vis weg want dis helemal te veel om self op te eet. Ek bou vir ons braai broodjies met brood wat ek vroeer die dag gebak het, terwyl Bernie n garlic botter sousie vir die vis aan mekaar slaan. Bernard draai vir n oomblik sy rug op die vis toe raps een van die stoute blerrie apies die hele stuk vis!!!! Dit was nie die laaste kos wat hulle van ons gesteel het nie, ons moes al totsiens se vir baie van ons piesangs, helfde van die papaya, helfde van my vars gebakde piesang brood en ons suiker potjie. Hulle is eenvoudig net te vinnig, te slim en nie bang genoeg vir jou nie. Aloewel… hulle het vinnig geleer wat n kettie is en hoe seer dit kan maak!!! Sodra mens die kettie oplig, is dit net stof wat spat soos hulle bome klim en die bos in hardloop. Ons het die project manager van Mapa (mapping africa’s protected areas) ontmoed, as n honeymoon geskenk het hy vir my en Bernie deel van die “team” gemaak en ons kon verniet, saam met hulle Mahale Mountain NP ingaan. Dit was so n cool geleentheid, want die park kostes vir Mahale is bitter duur… en ons kry die voorreg om vir spot goedkoop chimp trekking te gaan doen. Sondag oggend is ons 5uur op, kla gepak en Baie opgewonde. Ons ry Tanapa head quarters toe waar ons die voertuie los vir die 2 dae wat ons by Mahale is. Ons wag vir die taxi om ons op te tel soos vooraf bespreek is…. Maar niemand daag op nie…. en dit was maar net die begin van n hele reeks unfortunate events! Drie ure later is ons uiteindelik op die boot J I.p.v n 6 ure rit Mahale toe, soos ons vertel was, neem dit vir ons 11 ure om daar uit te kom. Ons hou ons besig met die kaart game ‘black bitch’, wat March& Charlie vir my en Bernie leer speel het! Om n lang storie kort te maak… ons het die volgende dag chimp trekking gaan doen… ons het 6 ure lank in die berge gestap, maar die chimps was ongelukkig te ver en onbereikbaar. Ons is terug huistoe vir lunch… die aand hoor ons dat die chimps het later die middag afgekom met die berg… maar niemand het die verantwoordelikheid geneem om ons daar uit te kry nie. Ons guide het glo gedink dat ons die volgende oggend eers weer wou probeer, maar aangesien die boot rit so lank neem, kon ons nie bekostig om so laat die aand by Kigoma aan te kom. Dis nou vir jou n jammerte! Gelukkig het dit nie ons geldsakkie veel skade gemaak nie en eks baie dankbaar dat ons Mahale kon ervaar…. Maar ek kan nie help om traanerig te word oor die chimps wat ons nooit gesien het nie!!
Blue het die afgelope tyd n snaakse geluidjie hier en daar gemaak wat vir my en Bernie bekommer. Ons het haar na n Toyota garage geneem hier in Kigoma waar ons uitgevind het sy makeer n bietjie liefde en aandag. Haar voorste dif het gelek en die linker voorste stabilising arm bearing moes vervang word. Dit het vir ons n ekstra paar dae in kigoma gekoop, waaroor ons gladnie kla nie, want ons is verlief op lake Tanganyika.
Gisteraand het ek en Bernie heel gesellig om ons local Mboila gesit en kos maak, toe ons musiek vanuit die donker hoor speel. Nuuskierig loop ons toe al met die voetpaadjie langs en kom op die Randomste Mzungu (witmense) beach party af. Dit was so vreemd om n klomp witmense op die strand te sien dans… en hulle gooi n behoorlike party… huge speakers, kerse & komberse. Ek en Bernie klim toe in en join die partykie J Ons beplan om more oggend vroeg Kigoma te verlaat. Ons gaan rondom Burundi ry en oor so 2 dae by Ngara in Rwanda in gaan. Maar dis n volgende storie…..
Dit gaan regtig goed met ons! Met Bernie naby eet ons Nooit sleg nie, want hy verander enige kos in n gourmet meal! Ons het nog geen ernstige kwale gehad nie, en ons dank Jesus elke dag vir ons gesondheid & dat ons hierdie Ongelooflike ondervinding kan he!
Ons verlang elke dag na julle!

Emmers vol Liefde*
Die Honeymooners*

Baba roomys

Lake Tanganyika

Jacobsens beach

Oppad na Mahale

ai, net n bobejaan

Local peanut & papaya sap

Bernie was ook klere

Koehe

Kandewe brug in 1904 gebou

miljoene tsetse vliee

Katavi NP